Z roku na rok budżet przeznaczany na edukację rośnie i ten wzrost można oszacować na poziomie 9%, a więc to całkiem sporo. Dodatkowo szkoły mogą uczestniczyć w konkursach organizowanych przez różnych mecenasów czy duże firmy, gdzie nagrodą jest np. wyposażenie sali komputerowej. Oczywiście, jak co roku, można skorzystać z dotacji na podręczniki. Ale pomimo tak wielu możliwości nadal wiele osób uważa, że poziom nauki w Polce jest gorszy niż w krajach europejskich. Ale czy to aby prawda? Postanowiliśmy się temu przyjrzeć.
Kilka informacji na temat edukacji i wakacji
Polska jest klasycznym średniakiem, jeżeli chodzi o ilość wolnego, jaką mają uczniowie. Jest to około 13,5 tygodnia. Najkrótszą przerwę mają z kolei Duńczycy i ich całe wakacje oraz wolne to łącznie 11,5 tygodnia. Z kolei ten czas jest dłuższy w Austrii i wynosi 14 tygodni, z kolei w Hiszpania 15. Choć wydaje się, ze to duńscy uczniowie mają najtrudniej, to jednak nic bardziej mylnego, otóż w ich przypadku nie stosuje się ocen, jedynie uczniowie oceniani są na koniec szkoły i wtedy też piszą egzamin, dzięki którym będą mogli podjąć dalszą naukę. Z kolei we Francji dzieci uczą się 4 dni do 16, natomiast jeden dzień do 12. W Niemczech lekcje trwają 1,5 godziny i po tym czasie jest przerwa. A więc na pozór wydaje się, że na tym tle polska szkoła wydaje się dosyć restrykcyjna, ale i tak poniekąd jest.
Program programem, ale…
Nauczyciele mają ustalony program, który muszą realizować od A do Z, przez to mało którego stać na jakąś kreatywność, nie wspominając już o zachęcaniu dzieci do nauki. Natomiast w krajach Zachodnich to w dużej mierze pedagodzy mają możliwość wyboru tematów, ale i sposobu prowadzenia zajęć. Dodatkowo w krajach skandynawskich już 8-latki mają zajęcia w kuchni i uczą się gotować, co ma ich przygotowywać do samodzielności. W większości krajów uczniowie mogą także odrabiać pracę domową w szkole i jednocześnie liczyć na pomoc nauczyciela. Warto wiedzieć, że także od nauczających żąda się efektów, a więc jeżeli dziecko nie odnosi sukcesów albo też gdy poskarży się na sposób nauczania, to nauczyciel musi się liczyć z niebyt miła pogawędką z rodzicami. Także zabrania są prowadzone w inny sposób. Otóż dwóch nauczycieli rozmawia z rodzicem na temat mocnych i słabych stron ucznia i tak właśnie wygląda każde zebranie.
Liczy się ilość czy jakość?
Żeby nie było, że polska edukacja jest taka zła (bo nie jest) musicie przyznać, że poziom nauki w większości szkół jest wysoki, jednak ma to też swoje wady. Uczniowie uczą się o wszystkim, zamiast poznawać przede wszystkim polską historię poznają dynastie faraonów czy wojnę secesyjną. Oczywiście nic w tym złego, jednak wiele młodych ludzi ma problem choć z odpowiedzeniem na pytanie o datę wybuchu drugiej wojny światowej. Choć program uwzględnia lekcje z tego działu, to nadal nauczyciele nie nadążają z jego realizacją. Z kolei na Zachodzie nacisk kładziony jest na historię danego kraju, co niestety potem przynosi takie efekty, iż dzieci nie wiedzą nic na temat historii Europy.
Teoria czy praktyka?
Bądźmy szczerzy, czy komuś przydało się nauczenie wiersza na pamięć? Pewnie nie! A niestety w polskiej edukacji wiele zagadnień trzeba było się uczyć na pamięć. Efektem tego są problemy ze zrozumieniem teksu pisanego czy problem z analizą i interpretacją. Na szczęście to powoli się zmienia. Ale w szkolnictwie europejskim też nie jest lepiej. Owszem dzieci uczą się analizowania treści, ale z kolei często mają problem z prostymi zagadnieniami dotyczącymi historii czy też fizyki. Zatem i szkolnictwo europejskie ma pewne braki, ale jednak można powiedzieć, że jeżeli polski uczeń pójdzie na studia to ma szansę na karierę, gdyż specjaliści są bardzo potrzebni nie tylko w naszym kraju, ale również poza jego granicami.
Szkoła w Polsce nie jest gorsza niż ta Zachodnia. Nie jest też lepsza, wszak wiele rzeczy można by poprawić. Jednak nie ma co narzekać. Skoro budżet na edukację w naszym rodzimym kraju rośnie, to warto w placówkach wykorzystać dane możliwości. Tutaj przypominamy o dotacji podręcznikowej.
