Księgowość uproszczona różni się od pełnej księgowości przede wszystkim zakresem obowiązków i wymaganiami dotyczącymi prowadzenia dokumentacji finansowej. W przypadku księgowości uproszczonej, przedsiębiorcy mają możliwość zastosowania ułatwień w postaci m.in. niższych kosztów obsługi rachunkowości oraz mniejszej ilości formalności do wykonania. Z drugiej strony, pełna księgowość wymaga dokładnego rejestrowania każdej transakcji finansowej i sporządzanie szczegółowych sprawozdań na potrzeby organów podatkowych czy instytucji nadzorczych.
Zakres obowiązków
Czym różni się księgowość uproszczona od pełnej księgowości? To pytanie zadaje sobie wiele osób, które chcą prowadzić swoją działalność gospodarczą. Księgowość to kluczowy element każdej firmy, który pozwala na kontrolowanie i planowanie finansów oraz pozyskiwanie informacji o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa.
Zakres obowiązków w przypadku księgowości uproszczonej jest znacznie mniejszy niż w przypadku pełnej księgowości. W skrócie można powiedzieć, że przy prostszej formie nie ma konieczności stosowania zasad rachunkowości wyznaczonych przez ustawy czy przepisy podatkowe.
W ramach usług oferowanych przez biura rachunkowe funkcjonują dwa rodzaje podejścia do prowadzenia dokumentacji – tradycyjne (pełna) lub alternatywne (uproszczone). Pełna forma wymaga zachowania rejestru VAT sprzedaży i zakupu oraz ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych. Dodatkowo należy opracować sprawozdania finansowe dla celów podatkowych oraz sporządzać roczną deklarację CIT-8 lub PIT-36/37.
Natomiast w przypadku opierającego się na metodzie kasowej rozliczenia wystarczy jedynie utrzymać rejestr wpływów i kosztów poniesionych bez spisu inwentarza. Nie ma konieczności sporządzania sprawozdań finansowych ani deklaracji podatkowej.
Księgowość uproszczona stosowana jest przede wszystkim przez mikroprzedsiębiorstwa, które prowadzą działalność na mniejszą skalę i nie są zobowiązane do zachowania szczegółowej dokumentacji w ramach pełnej księgowości. Natomiast większe firmy muszą korzystać ze standardów rachunkowości określonych przez ustawy oraz spełniać wymagania wynikające z rozliczeń podatkowych.
Zakres obowiązków dla firm wykorzystujących metodologię kasową obejmuje ewidencję wpływów i kosztów poniesionych w momencie ich faktycznego dokonania – bez względu na to, kiedy zostaną one zapłacone lub otrzymane. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy wartość transakcji przekracza kwoty ustalone co roku dla średnich przedsiębiorstw (aktualnie 2 mln euro).
W przypadku tradycyjnej formuły każdy biznes musi mieć rejestry VAT sprzedaży i zakupu oraz spisy inwentaryzacyjne środków trwałych i wartości niematerialnych – a także rocznie składanie CIT-8 lub PIT-36/37. Z kolei przy księdze dochodowego powinna być również uwaga położona na bilanse oraz rachunki zysków i strat.
Warto podkreślić, że wybór między pełną a uproszczoną księgowością jest uzależniony od wielu czynników. W przypadku małych firm, które nie prowadzą skomplikowanej działalności gospodarczej oraz nie mają dużej liczby pracowników czy środków trwałych – często lepiej sprawdza się prostsze rozwiązanie oparte na kasie fiskalnej.
Podsumowując: różnice pomiędzy księgowością uproszczoną a tradycyjną to przede wszystkim zakres obowiązków dotyczących ewidencji finansowej firmy. Księgowość pełna wymaga zachowania rejestru VAT sprzedaży i zakupu oraz spisu inwentarza – co w przypadku mniejszych firm może być uciążliwe. Z kolei metoda kasowa pozwala na znacznie łatwiejsze utrzymanie dokumentacji finansowej przy jednoczesnym spełnieniu standardowych wymogów wynikających z polskiego prawa podatkowego.
Wezwanie do działania: Zachęcam Cię do zapoznania się z różnicami pomiędzy księgowością uproszczoną a pełną księgowością na stronie https://przestrzenkobiety.pl/.
Link tagu HTML : Przejdź do strony
